Even voorstellen of ‘wie denk je dat je bent vandaag?’.
“Ik ken mezelf, maar heb het slechts van horen zeggen”, zou ooit Aristoteles verzucht hebben”. En, inderdaad, is dat niet misschien de ‘ingewikkeldste’ vraag die op de achtergrond steeds speelt? Maar, bij nadere beschouwing is niet de vraag datgene dat ingewikkeld is, maar het antwoord! Het antwoord is namelijk volledig in-gewikkeld in de ‘tijd(geest)’ waarin we ‘voor de duur’ van ons leven aanwezig zijn, door de plaats waar deze ‘duur’ begint, zich socialiseert en voortduurt. Zo bezien vereist het antwoord op de vraag om ‘af-wikkelen’ of ont-wikkelen (de wikkels er af, de-mummificeren ).
Ook ik ben (1953), in de tijd van de ‘wederopbouw’ en de volwassenwording van de verzorgingsstaat, in een ingewikkelde wereld ‘ontstaan’. Ingewikkeld door de vele wikkels van de Westerse samenleving, de cultuur, de maatschappelijke positie, het geloof, studie en degenen met wie je verbintenissen aangaat. Ingewikkeld, maar volstrekt overzichtelijk, met op iedere vraag een antwoord, vanzelfsprekend en de moeite om te verdedigen en te behouden. Zelfs de vraag ‘wie ben ik’, was door het systeem reeds beantwoord. Kortom ‘een warme jas’, maar ik werd me bewust dat het klimaat verandert en die jas niet altijd meer het comfort biedt.
Ik raakte gefascineerd door ‘wat er verandert, hoe dat werkt en vooral hoe we ons daartoe verhouden’. De vraag ‘wie ben ik’ maakte steeds meer plaats voor de vraag “waar ben ik?”. Is het individu de veroorzaker van de omstandigheden of veroorzaken de omstandigheden het individu? Het antwoord bevindt zich in de wisselwerking, de dialectiek met andere woorden de dynamiek van het ‘Zijn’. Dat maakt het des te spannender om bezig te zijn met de vraag: wat zijn die omstandigheden waarin ik me bevind? En als ik me daar niet tegen verzet door m’n oude jas te willen blijven dragen, wat zal er dan gebeuren? Pas ik me daaraan aan en ben ik bereid en in staat om die toekomst op een duurzame manier mee-vorm te geven? Ondanks dat je rationeel over jezelf nog niet meer weet dan “wat anderen over me zeggen”, wordt dit ook minder belangrijk en ga je steeds meer voelen wie je bent in plaats van dit te weten.
In mijn praktisch bezig zijn geef ik dit vorm door verhalen te vertellen, me –zo goed mogelijk- in te leven in ‘waar de ander staat’, ze verhalend de ont-wikkeling zelf te laten ontdekken en waar mogelijk te faciliteren met voorbeelden, instrumenten, praktijk en opgedane kennis.
In mijn actieve leven geef ik dit vorm in leiderschap coaching, strategiesessies, bestuursadvisering, organisatieadvies, inspiratiesessies en in toenemende mate binnen het concept van de leercirkels waar aan de hand van concrete cases (action learning) mensen uit en in de praktijk [koplopers die vooruit willen kijken], begeleid worden om anders te kijken, gewaar te worden en antwoorden te vinden op de vraag “wat staat mij, nu te doen?”. Zo word je je gewaar van jezelf, je rol, verantwoordelijkheid en mogelijke betekenis in een steeds veranderende wereld.
Jan Willem, aanvankelijk begonnen te leren in de wereld van de chemie, overgestapt naar Arbeidsmarktpolitiek en PersoneelsBeleid, studeerde hierna economische Sociologie en bereid op dit moment een promotie voor aan de UvA onder begeleiding van Prof. Dr. John Grin, met als onderwerp ‘de transitie in de samenleving en de hiermee veranderende rol van de overheid; hoe kunnen niches van mensen binnen deze regimes hierop een positieve invloed uitoefenen?’. Jan Willem was –tot 1992- 15 jaar werkzaam binnen de overheid in uiteindelijk eindverantwoordelijke functies. Werkte daarna 7 jaar binnen een maatschap voor outplacement en startte in 1999 zijn eigen bureau Zeelenberg Development snel daarna fuseerde hij met zijn broer Cees, die in 1995 tot zelfstandigheid had besloten en vanaf dat moment werkt hij vanuit Zeelenberg, adviseurs voor mens en organisatie, voor voornamelijk de publieke sector in geheel Nederland.
[page_visit_counter_md_total_sites_visit backgroundcolor=’#FFFFFF’ countboxcolor=’#FFFFFF’ fontcolor=’#B3B3B3′ bordercolor=’#FFFFFF’]
Dag Jan Willem,
Wat een prachtig initiatief. En een schitterende foto van jou. Vertrouwenwekkend. Alle succes toegewenst. Met ferme groet Jacques