Thema: Incrementele wijkaanpak
Vraag:
Vanuit mijn positie als beleidsadviseur signaleer ik dat samenwerking en integrale aanpak van de drie decentralisaties in de wijk slechts moeizaam tot stand komen. Een van de verklaringen hiervoor is dat beleidsnota’s en actieplannen een te abstracte toekomstsituatie schetsen die ver af staat bij de dagelijkse belevingswereld van de professionals. Een geleidelijke incrementele benadering bijvoorbeeld door het minima instrumentarium toe te voegen aan de uitvoerende taken van WMO- en jeugdprofessionals zou een mogelijkheid kunnen zijn om concrete resultaten te boeken. Met andere woorden: biedt een incrementele benadering niet meer succes dan het droppen van beleidsnota’s?
Leerervaring:
“Het belangrijkste voor mij was het besef kritisch te kijken naar de vraag achter de vraag. Waarom doen we wat we doen? Uit welk wereldbeeld komt dit voort? Dienen de normen en waarden die we hanteren nog altijd de visie die we hebben? Is ons wereldbeeld nog correct?
De leercirkel heeft mij ook het besef gegeven dat het belangrijk is naar deze vragen te kijken; dat het de kwaliteit van de organisatie verbetert. Door de leercirkel ben ik ook gaan beseffen dat ik hier zelf een rol in kan spelen”.
Bijdrage aan organisatie:
“Ik wil er graag aan bijdrage dat er een cultuur bestaat waarin deze fundamentele vragen gesteld kunnen worden. Ik wil dit doen door open te staan voor deze vragen, anderen te stimuleren aandacht te besteden aan deze vragen wanneer ze gesteld worden binnen de organisatie en ze zelf ook stellen”.